Saturday, October 12, 2013

SINGGOT SA PAG-ANTOS

Pag-abot ni Niko gikan sa skwelahan, natingala siya nga mingaw ang ilang balay, wala iyang mama Lilia..
Si nilo nag inusarang anak ni Lilia og Nerio,  Mag syete anyos pa lang si niko milarga na iyang papa nerio sa laing kalibutan uban sa magbubuhat..Sila na lang iyang mama Lilia maoy nabilin,  og lisod sad ang ilang kahimtang kay pag uma sa man sad pangita nila.. Perming mahinumduman ni niko ang estorya sa iyang mama, Dong Niko Ayaw tan awawa ang atong kalisod , paningkamot og tuon aron ka makatilaw sa gipangandoy namong kinabuhi sa imong papa nerio sa diri pa sya... Nahinuktok na sad si niko kay gimingawan siya sa iyang papa... N I K O dong..... tingog nga nadungog niya sa iyang luyo, iyang mama,, nag bagood, nagkasingot nga nagbit sa dako nga plastik..Maa... tubag niya... wa man ko nimo huwata aron magkuyog unta ta pagkuha sa saging......gaan og kaya ra man nako dong...tubag sa iyang mama..
Milabay ang pila ka mga katu-igan, me-gradwar si niko sa  kurson Engeneer. Niko... Anak, tawag sa iyan mama.. hinay hinay nang nakab-ot ang among mga pangandoy diha nimo,. Ma, tubag ni Niko, karon nga nakahuman nako sa pag-eskwela, ako na sad ang mubawi nimo, tanan nga mga kalisod nato sauna,
ako nga paningkamutan og ipatagantam nimo ma ang bunga sa mga pag-antos nimo para makab-ot nako ang kalamposan,, Salamat kaau ma,..  Nanarbaho si Niko og  gumikan sa mga kalisod nga naage-an niya sa nag eskwela pa siya, nasabtan niya ang mga gikinahanglan sa mga katrabaho nga naa sa ubos niya, nahimo nga malamposon ang iyang pagdala sa Companya nga iyan gi alagaran...

Ang kalisod kasagaran, mao ang hinungdan nga kita mawad-an sa kadasig nga miningkamot, aron kita moasinso,..Pero, sa tinuoray ang kalisod maoy magdala  kanto ngadto sa kadaogan, gikinhanglan lang
ang  pagpailob, pag antos aron ato makita unsa ka importante ang tang mga nagpalibot kanato..

Monday, January 7, 2013

Ang Bildong Bu-ak

 Daku kaayo nako nga katingala, kung unsa ang gikagubtan og gitagutaguan sa akong amigong si Ali.
dali kaayo siya nga nakatago sa gamay kaau nga daw kwadrado ang porma sa gisudlan, sa dili maklaro kung unsa ang naa sa sulod, kay usa kini ka gamay kaau nga pinutos sa kwadrado nga plastik, dayong duol nako.
ako siya nga gipangutana kung unsa kana, milingi lang siya og mipahiyom sabaykidhat sa mga kilay, nahibolong gyod ko kung unsa. unya adunay mitubag sa kilid nako nga mi-ingon  kug-mo nga puti kato noy Densio, hahaha, maoy akong natubag,.  ako gipangita og balik ang akong amigo nga si ali,  halos natuyok na nako ang tibuok lugar apan wala na nako siya makit-e,... sa wala madugay naay mihana nako og duol, og ako na lang sad nga gitagad ang maong lalaki,  nangutana siya kung hain  ang nagpangalan og Ali, nga mao ang akong amigo.. ako sya nga gipangutana kung nganong gipangita kini niya si Ali.. miduko siya og nagpanglingo unya mitubag nga gitaga-an siya og Bu-ak nga bildo daying lakaw hoy hoy ang abaga....
     Pila ka adlaw  natingala na lang ko nga naay meduol nako, usa ka batan-ong lalake, Noy amego man mong ale noh?  maoy pangutana sa batan-on, unya ge susundan niya og ingon nga , luoya ni ale oi, patay na .. nasiga akong mga mata... gipangutana ko siyag balik og unsay hinundan.,?  ako nalang nahinumduman nga kadtong nagubot atong milabay nga mga adlaw,  nagkupot og nagbaligya d i si ale og ginadili,... maoy hinungdan sa iyang pagkadesgrasya.....

Dili Gayud kita angay nga musupak sa balaod likayab gyud nato ang makadaut, labe na jud kung kini mahimong ehimplo ka kadautan, Kay mao ra unya ang muguroy nato sa atong Katapusan...

Thursday, August 18, 2011

Ang Pulong sa pagdayig..

Osa ka ordinaryong  bata nga nangaplay sa managerial position sa dakong kompanya...
Na interview og napasar niya ang uban, sa kataposan, Chairman ang modisisyon sa tanan kung dawat ba siya or dili,. Gitan-aw ang iyang mga aplikasyon, nakita sa chairman nga gikan sa sa elementarya ngadto sa postgraduate, taas kaau ang achievement, gani siya ang natagaan sa pinakataas nga reward sa iyang pagtapos sa iyang kurso..

Gipangutana siya sa chairman,  scholar ka ba sa sa imong pagtungha kaniadto?
sa iyang tubag , dili, og   gipangutana siya pagbalik,.. unsay trabaho sa imong papa? sa iyang tubag mi-ingon siya,, ang akong papa mipanaw sa duha pa lang ko katu-ig, Ang akong mama maoy bugtong nagbayad sa tanang mga gastohanan sa tunghaan, pinaagi sa iyang pagpanlaba og panlabada sa mga sanina sa ubang mga tawo, bugti sa salapi para namong duha, og wala usab ako patabanga sa akong mama, ky gusto niya nga magbasa, og tuon lang ako sa akong klase, unya mas paspas usab mulaba ang  akong mama kompara nako..
Ang chairman gikuha ang kamot sa aplikante og mi-ingon pauli karon sa inyo unya hugasi ang kamot sa imong mama, og omga balik diri kanako.

Ang aplikanti malipayon nga mipa-uli kay sa iyang hunahuna taas kaayo ang iyang tsansa nga madawat,
pag-abot niya sa ilang balay saya kaayo ang iyang panagway nga nagtanyag sa iyang mama nga iyang limpyohan ang kamot niini, Natingala ang iyang mama og, nagpahugas na lang sad sa iyang mga kamot,
Sa iyang paghugas sa mga kamot sa iyang mama, iyang nakita ang mga daghan nga uwat, og mga samad, nabati niya ang kasakit og kahapdos niini, wala niya mapugngi ang mga luha nga miagas sa iyang mga mata, ang mga samad, ang kasakit og kahapdos sa mga kamot sa iyang mama, bayad sa kalampusan nga iyang nakab-ot, kalampusan... og nakig estorya siya sa iyang mama.....

Pagka-ogma sayo siya nga mibalik sa iyang giaplayan, sa iyang pasulod sa opisina, mitutok kaniya og mi-ingon unsa ang imog gibati? Mitulo ang iyang luha, og mitubag,  akong nasabot unsa kamahinongdanon ang pamilya, og ang pagtinabangay aron makag-ot ang pangandoy, og ang pagdayig sa mga sakrapisyo sa uban aron makumplito og mahuman...Ang chairman, miingon ikaw ang akong gipangita aron molingkod sa maong posisyon....

Usahay kinahanglanon jud kaau , labi sa mga Amahan og Inahan, kinahanglan jd atong itudlo sa mga anak, unsa ka belelhon ang sakrapisyo og paningkamot sa usag-usa aron makabunga og maau ang umaabot..
Ato gyod nga pasinati-on ang atong mga anak sa pagtrabaho bisan sa mga simple nga gibuhaton sa balay, kay kung siya maana na sa daku nga katungdanan, makat-unan niya ang importansya sa pinaka-ubos og pinakagay butang diha sa iyang palibot....

Thursday, May 5, 2011

Ang Kahinam

Hugot kaayo pagkapiyong ang manta ni ondoy nga naghalok sa tams-is og bata nga ngabil ni han-han,

Tagsa ra magkakita si ondoy og si han-han kay managlahi ang lugar nga ilang gipuy-an, Og studyante pa sad si han-han sa 4rth year hayskul sa  syodag dinhi sa sugbo.Si ondoy sad usa ka sales agent sa usa  sa mga dako nga companya. Usa sa usa kabuwan ra sila  magkita mao nga puros nila gipanganduy ang usag usa nila..

Alas singko sa hapon, si ondoy og han-han, nagtupad og lingkod sa punoan sa dako nga kahoy'ng kaymeto,

Ondoy:       han mingaw na kaayo ko nimo dalang halok sa nindot og tam-is nga ngabel ni han-han

Han-han:    mingaw na sab ko nimo (ahhhhhh)

 Samtang nagpinaakay sila ang kamot ni ondoy, nagsigig suroy sa tibook kalawasan ni han-han, nga murag naay importante kaayo nga nawagtang, tanang suook sa lawas gisulod sa kamat ni ondoy.
hangtod nga nasangit ang kamot ni ondoy sa kaluha nga lumoy nga bukid sa dughan ni ha-han, samot ang kainam nga nabati nilang duha, gikanaog ni ondoy ang iyang mga ngabil ngadto sa sa kaluha sa bukid, tagsa-tagsa nga giparkingan ang duah ka bukid, gigitik pag-ayo sa dagko kaayo og bungagsingot nga dila ni ondoy ang dughan ni han-han, minglalim ang gibati ni han-han nakati-ad og nakapanuy-od sa iyang teil gumikan da kalami nga iyang natamtam,
kalit nga mitindog si han-han, og mi-ingon, mahadlok man ko  doy, nakuyawan ko, ingon niani di-ay ninga first time, makulbaan tah..
Miundang og umod si ondoy sa dughan ni han-han, og mitindog!!

!!!!ESTORYAHE!!!!   pa-cute -cute sad ka dah, nga Hagbaya na natong ning gisige og buhat!!
mikatawa na lang si Ondoy og iyang gidala sa kwarto si han-han aron  tagbawon ang ilang
KAHINAM...

Tuesday, May 3, 2011

Tuesday, April 26, 2011

Two Choices


 What would you do?....you make the choice. Don't look for a punch line, there isn't one. Read it anyway. My question is: Would you have made the same choice?

 At a fundraising dinner for a school that serves children with learning disabilities, the father of one of the students delivered a speech that would never be forgotten by all who attended. After extolling the school and its
 dedicated staff, he offered a question:

 'When not interfered with by outside influences, everything nature does, is done with perfection.

 Yet my son, Shay, cannot learn things as other children do. He cannot understand things as other children do.

 Where is the natural order of things in my son?'

  The audience was stilled by the query.

 The father continued. 'I believe that when a child like Shay, who was mentally and physically disabled comes into the world, an opportunity to realize true human nature presents itself, and it comes in the way other people treat that child.'

 Then he told the following story:

 Shay and I had walked past a park where some boys Shay knew were playing baseball. Shay asked, 'Do you think they'll let me play?' I knew that most of the boys would not want someone like Shay on their team, but as a father I also understood that if my son were allowed to play, it would give him a much-needed sense of belonging and some confidence to be accepted by others in spite of his handicaps.

 I approached one of the boys on the field and asked (not expecting much) if Shay could play. The boy looked around for guidance and said, 'We're losing by six runs and the game is in the eighth inning. I guess he can be on our team and we'll try to put him in to bat in the ninth inning.'

 Shay struggled over to the team's bench and, with a broad smile, put on a team shirt. I watched with a small tear in my eye and warmth in my heart. The boys saw my joy at my son being accepted.

 In the bottom of the eighth inning, Shay's team scored a few runs but was still behind by three.

 In the top of the ninth inning, Shay put on a glove and played in the right field. Even though no hits came his way, he was obviously ecstatic just to be in the game and on the field, grinning from ear to ear as I waved to him from the stands.

 In the bottom of the ninth inning, Shay's team scored again.

 Now, with two outs and the bases loaded, the potential winning run was on base and Shay was scheduled to be next at bat.

 At this juncture, do they let Shay bat and give away their chance to win the game?

 Surprisingly, Shay was given the bat. Everyone knew that a hit was all but impossible because Shay didn't even know how to hold the bat properly, much less connect with the ball.

 However, as Shay stepped up to the
  plate, the pitcher, recognizing that the other team was putting winning aside for this moment in Shay's life, moved in a few steps to lob the ball in softly so Shay could at least make contact.

 The first pitch came and Shay swung clumsily and missed.

 The pitcher again took a few steps forward to toss the ball softly towards Shay.

 As the pitch came in, Shay swung at the ball and hit a slow ground ball right back to the pitcher.

 The game would now be over.
  The pitcher picked up the soft grounder and could have easily thrown the ball to the first baseman.

 Shay would have been out and that would have been the end of the game.

  Instead, the pitcher threw the ball right over the first baseman's head, out of reach of all team mates.

 Everyone from the stands and both teams started yelling, 'Shay, run to first!

 Run to first!'

 Never in his life had Shay ever run that far, but he made it to first base.

 He scampered down the baseline, wide-eyed and startled.

  Everyone yelled, 'Run to second, run to second!'

 Catching his breath, Shay awkwardly ran towards second, gleaming and struggling to make it to the base.

 B y the time Shay rounded towards second base, the right fielder had the ball . the smallest guy on their team who now had his first chance to be the hero for his team.

 He could have thrown the ball to the second-baseman for the tag, but he understood the pitcher's intentions so he, too, intentionally threw the ball high and far over the third-baseman's head.

 Shay ran toward third base deliriously as the runners ahead of him circled the bases toward home.

 All were screaming, 'Shay, Shay, Shay, all the Way Shay'

 Shay reached third base because the opposing shortstop ran to help him by turning him in the direction of third base, and shouted, 'Run to third!

 Shay, run to third!'

 As Shay rounded third, the boys from both teams, and the spectators, were on their feet screaming, 'Shay, run home! Run home!'
  Shay ran to home, stepped on the plate, and was cheered as the hero who hit the grand slam and won the game for his team


 'That day', said the father softly with tears now rolling down his face, 'the boys from both teams helped bring a piece of true love and humanity into this world'.

 Shay didn't make it to another summer. He died that winter, having never forgotten being the hero and making me so happy, and coming home and seeing his Mother tearfully embrace her little hero of the day!

 
AND NOW A LITTLE FOOT NOTE TO THIS STORY: We all send thousands of jokes through the e-mail without a second thought, but when it comes to sending messages about life choices, people hesitate.

 The crude, vulgar, and often obscene pass freely through cyberspace, but public discussion about decency is too often suppressed in our schools and workplaces.



 If you're thinking about forwarding this message, chances are that you're probably sorting out the people in your address book who aren't the 'appropriate' ones to receive this type of message Well, the person who sent you this believes that we all can make a difference.

 We all have thousands of opportunities every single day to help realize the 'natural order of things.'

 So many seemingly trivial interactions between two people present us with a choice:

 Do we pass along a little spark of love and humanity or do we pass up those opportunities and leave the world a little bit colder in the process?


 A wise man once said every society is judged by how it treats it's least fortunate amongst them.

 You now have two choices:

 1. get lessons
  2. just ignore

 May your day, be a Shay Day.
       

Monday, April 25, 2011

Ang akong Inahan

Ako, ikaw kitang tanan nagsugod sa atong inahan. Para nako ang akong  inahan maoy akong dangpanan kung ako, naay kahadlokan, naay nangaway, og yangunguon kung naay panginahanglanon.

Ang inahan sa  pamilya maoy iwag sa sama natong mga anak, mutodlo sa mga maaung bulohaton, mutodlo sa mga butang nga maayo.

Sa atong komunidad ang babaye usa ka huyang, ang inahan mahuyang usab kay siya babaye man..
Ang babaye, o inahan adunay lapad kaau nga papel sa atong kumonidad,, Apan unsaon man nato pagpalig-on sa mahuyang nga inahan o babaye??

Mao kini mga  igsoon nga sinto porsento nga  mosuporta sa RH bill..
Kini nga pamaagi matagaan og gahom ang mga mahuyang, pinaagi niini makapili sila kung gusto or dili pa ba sila mahimomg inahan..
Kasagaran gud sa mga batan-on karon, mainahan na sa sukwahi sa ilang kabubot-on, kini gumikan sa kakulangan sa pagpaila sa aning mga kontrasiptibo nga pwede di ay sila makapili kung kanus-a sila mahimomg inahan,,

Usa sad, daghan kaau ang mga babaye nga nangamatay sa pagpangak, gumikan kay dili pa andam, og walay mga alamag, kung unsa man di ay ning pwede nga mahitabo og unsay angay nga pagabuhaton kung sa panahon nga magsabak..

Kung anaa palay mga aktibo kaau nga mopaila sa mga pamaagi unsaon ang pagplano sa pamilya, maminosminosan unta ang atong kasubra sa kapobrehon,, Usa sa mga hinungdan nga maunlod ang atong ekonomiya, kini man sang kadaghan sa atong papulasyon karon, unya hinay sa ang produksyon sa mga suplay sa atong kuminidad..

Kay kung kontrolado pa lang ang papulasyon siguradong kontrolado sad ang pinakadako nga problema nato karon ,, ang Kurapsyon..

Mahitabo man gud ning kuropsyon kung ang atong inome kulang para igasto sa atong mga panginahanglan..

Mao Go for RH bill tah..


Nyaah///

Tuesday, April 19, 2011

The Night Jesus Came




It was the night Jesus came
and all through the house,
not a person was praying,
not one in the house
.

The Bible was left
on the shelf without care,
for no one thought
Jesus would come there.

The children were dressing
to crawl into bed,
not once ever kneeling
or bowing their head..

And Mom in the rocking chair
with babe on her lap,
was watching the Late Show
as I took a nap ...

When out of the east

there rose such a clatter,
I sprang to my feet
to see what was the matter ...

Away to the window
I flew like a flash,
tore open the shutters
and lifted the sash ....

When what to my wondering
eyes should appear,
but Angels proclaiming
that Jesus was here.

The light of His face
made me cover my head...
was Jesus returning
just like He'd said ...

And though I possessed
worldly wisdom and wealth,
I cried when I saw Him
in spite of myself ...

In the Book of Life
which he held in his hand,
was written the name
of every saved man ....

He spoke not a word
as he searched for my name,
when  He said  'it's not here'
My head hung in shame...

The people whose names
had been written with love,
He gathered to take
to his Father above ...

With those who were ready
He rose without sound,
while all of the others
were left standing around...

I fell to my knees
but it was too late,
I'd waited too long
and thus sealed my fate ...

I stood and I cried
as they rose out of sight,
Oh, if only I'd known
that this was the night ....

In the words of this poem
the meaning is clear
the coming of Jesus
is now drawing near...

There's only one life
and when comes the last call,
We'll find out that the Bible
was true after all.

B - Be 
 I - Instructed 
 B - Before
L -Leaving 
 E - Earth

Monday, April 18, 2011

Ang amigo kung Bungi

Sa probinsya nga akong nadak-an,  daghan ang akong mga amigo, apan naa jud koy amigo, nga matawag nako og best friend, Si Dong Ric-ric,  sa pag kahimugso pa lang niya aning kalibutana, dako na ang problema nga iyang dala gumikan nga ang iyang panagway, naa nay deperensya, bungi na siyang gi-anak,, Nagdako siya nga puno sa mga sungog-songog sa mga kauban namong bata, og apil nasad ang mga hamtong nga towo..
Gumikan sa kalisod lagi sa panginabuhi wa gyod makahuman og eskwela si ric-ric. Nagkat-on siya og pangita og kwarta agi sa pag dryaeb niya og trisikad, daghan siya og nasuki gumikan kay nailado siya sa iyang kakugihan, og pagkabungi ,   sungogan, og kumidyante usab kini si ric-ric,

Usa ka adlaw niaana...


Pasahero, nipara sa traysicad,


Pasahero (babaye edaran) ;   dong hatod ko sa merkado,

 Traysikad drayber,(ric-ric)    piha imo jatag nang hura hayu-hayo man jud to?

Pasahero,                              Pakyawon  lang tika dong trayenta pesos..

Ric-ric:                                  O hige nang sakay..  
                                              ( Nagpakusog og padagan sa sikad....)

Pasahero..                              Hinay hinay lang dong basin og mabangga ta.
                                                 manga BUNGI  tah..

Ric-ric (naglagot)                   Ay, bahaalag mangabangga, basta dili lang ta
                                                     MANGABOKTOT..
                                               dayong katawa...(hahahahahahahah)

Pasahero,,(nasuko)                 Kinsay imong gipadunggan dong ako??
                                                           dayong  hapak sa batiis ni ric-ric
                                                    og mikanaog sa sikad.. nagyaw yaw
                                                             sa kalagot..
.

 Ang pasahero nasuko  kay siya  di-ay Buktot,,,   ..
Nasakitan siya sa gisulti sa traysidad drayber..........

Mao ni kasagaran mahitabo, sa mga tawong dili makamao muhunahuna kung nakasakit nab sila,,
unya kung mabalsan grave makasuko, magyawyaw...


Kung ato pa  lang tumanon ang GOLDE RULE..(ayaw buhata sa uban, kung dili ikaw gusto nga buhaton diha nimo..)
Malikayan  unta nato ang tanan nga makada-ot sa atong isig-katawo,
wala unta ang magkalahing krimin nga nahitabo dinhi karon.
buhi pa unta si ella joy. wala untay mga tulis, wala untay pagpangawkaw sa panudlanan
sa nasud....
malinawon og malamposon unta ang atong Pagpangabuhi........


.nyahaaaaaaaaaaaaaah....

pyter.....